Nazan Arısoy Seti - 5 Kitap

* Tomris'çe 

Bu kaçıncı bilemediğin, anlamadığın, görmezlikten gelip, sağır olduğun haykırışlarımla dolu bir gece. Bir tepeden denize bakmak gibi seninki. Ne gerçek rengini görürsün suyun, ne sıcağını soğuğunu bilirsin ne de içinde barınanları. Hep o mesafeden baktın bana. Ben de köpürdükçe dalgalandım, dalgalarımla sana doğru ilerledim, yakınlaştım. İlerlediğim kuvvette, yakınlaştığım yol, mesafe kadar da kendime geri çekildim her zaman. Meddücezirmiş seninle aşkın içeriği. Tutkuyla tutulan bedenlerin, ruh ile esir olmasıdır aşk. Esirin olmak şerefi ile emrine amadeydim aşk. Şimdi çıkart üzerindeki aşkın tanımını ve yoluna yüzünü dön artık. Bırak o şaşalı kılıfını hak eden giysin bedenine. Senden dolayı hiç incinmedim, seni de hiç incitmedim. Senin gözlerinde başka bir çift gözün aşkına şahit olduğumda da seni hep çok sevdim. Osman Sınav

* Cemal Süreya

Cemal’i sevmek, hüzünle dostluktan, uzun hikâyeli aşk acısından geçenlerin işidir. Cemal onu sevenlere, gözüyle değil, ruhu ile bakmayı öğretir. Cemal’in trenleri vardı. Lokomotifler dolusu acı, aşk ve keder yüklü trenleri oldu daima... Huzur arayana huzur, aşk dili öğrenmek isteyene hoca, kederiyle başa çıkamayanlara omuz, aşkını söyleyemeyenlere lügattı. Huzurdu Cemal. Huzuru arayan huzurdu Cemalettin. Aşkın içine hapseder pişman eder, pişman olurdu ama yine de severdi kendince. Cesedin içinde atan bir yüreği olmadı hiçbir zaman. Yaşamak tanımın içinden çıkmadı hiç yaşantısı. Dibine kadar keder, dibine kadar aşk sancısı… Sonuna kadar aşktı. Cemal Süreya, her aşkta yeniden doğardı.

* Frida Kahlo

Ben kırık dökük bedenimin içinde kusursuz ruhumla hep özgürdüm. Hiç esir olmadım dünyaya ta ki Diego cehenneminde yaşarken, cennet kokusu huzuru yaşıyor taklidi yapasıya kadar. Diego, herkesin göremediği cennetini cehenneminde gizlemeyi başarırdı. O gizemli cennetin varlığının kutsallığı beni ona esir etmeyi başarmıştı. Pervanelerin etrafında dönerken ölüme uçtuğu o ışık da benim, kutsal ışığın etrafında dönen pervane de. Aşkça konuşmayı bilmeyenlere sağır, insanca yaşamayı başaramayanlara körüm. Kendi ritmimde kıvrak danslarla hayatıma neşe ve özgürlük katmak benim işim. Ne kurbanım, ne de katilim. İnsanım ve olması gerektiği kadar çingeneyim. “Yine büyük bir aşkın peşinde, yine vazgeçilmezin düşünde, kutluyorum." - Osman Sınav

* Pirayede Nazım Olmak

“Hep anlattınız, hep yazdınız, iftira ettiniz, kendinizce yargıladınız ama bana hiç sormadınız. Nazım’dan, eşinden, dostundan beni dinlediniz. Ben de Nazım olmak ne demek hiç anlamadınız. Şimdi sıra bende. Sessiz çığlıklarımın yankıları yüreklerinizi titretecek. Susmak yok artık. Haykırıyorum. Seni hudutsuzca seviyorum Nazım…” Nazım'ın Pirayesi.

* Virginia Woolf

Virginia, ölüler arasında ölüme adanmış bir hayatın hüzünlü kraliçesiydi. Daima duygularının esiriydi ve bir o kadar da duygusuz görünme çabasındaydı. Hayatını sil baştan yaşama şansı olsaydı,
annesi ölmeseydi, İngiltere’de doğmasaydı,
babası gibi bir babaya sahip olmasaydı,
cinsel istismara uğramasaydı, yanılmasaydı, yıkılmasaydı, yalnız kalmasaydı,
genlerinden hayatına taşıdığı
psikolojik rahatsızlıkları, çöküşleri olmasaydı,
biz onu hâlâ tanıyor olacak mıydık?
Bilmiyorum. Siz ne dersiniz?
Virginia’yı keşfetmeye hazır mısınız?